Wręczenie odznaczeń prof. Grażynie Zakrzewskiej-Kołtuniewicz, Adamowi Sankowskiemu, prof. Małgorzacie Pyziak-Szafnickiej [fr]

Szanowny Panie Prezesie Trybunału Konstytucyjnego,
Szanowne Panie i Panowie Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego,
Magnificencjo, Szanowny Panie Rektorze,
Szanowne Panie i Panowie Profesorowie,
Szanowny Panie Prezesie Francusko-Polskiej Izby Gospodarczej w Polsce,
Szanowne Panie i Panowie Prezesi i Dyrektorzy przedsiębiorstw,
Szanowni Państwo, drodzy przyjaciele,

Mam przyjemność i zaszczyt gościć Państwa dzisiaj wieczorem w Rezydencji Francji w Warszawie, aby uhonorować trzy osoby, które wniosły i nadal wnoszą istotny wkład w promowanie Francji w Polsce. Czynią to z ogromnym oddaniem, za które, za chwilę, otrzymają odznaczenia Narodowego Orderu Zasługi i Orderu Legii Honorowej.

Order Legii Honorowej został ustanowiony w tysiąc osiemset drugim roku (1802) przez Napoleona Bonaparte. Natomiast Narodowy Order Zasługi ustanowił generał Charles de Gaulle w tysiąc dziewięćset sześćdziesiątym trzecim roku (1963). Te dwa odznaczenia są przyznawane za wybitne zasługi w promowaniu Francji oraz za szerzenie wartości, których Francja broni i które propaguje.
Zanim wręczę odznaczenie pani profesor Grażynie Zakrzewskiej-Kołtuniewicz, panu Adamowi Sankowskiemu i pani profesor Małgorzacie Pyziak-Szafnickiej, pozwólcie Państwo, że pokrótce przedstawię zasługi, za które zostali wyróżnieni przez Francję.

Pani profesor Grażyno Zakrzewska-Kołtuniewicz,

Urodziła się Pani w Warszawie, gdzie po ukończeniu studiów wyższych rozpoczęła Pani karierę naukową w Instytucie Chemii i Techniki Jądrowej. Pracując w tej placówce, w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym siódmym roku (1997) obroniła Pani rozprawę doktorską, została też kierownikiem laboratorium badań procesów membranowych. W swojej pracy badawczej skupiła się Pani na chemii izotopów i inżynierii chemicznej. W roku dwa tysiące szóstym (2006), opublikowała Pani rozprawę habilitacyjną i uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie inżynierii chemicznej.
Jest Pani autorką wielu publikacji naukowych i artykułów, które przez ostatnie dwadzieścia lat ukazały się w prestiżowych, międzynarodowych periodykach naukowych. Jest Pani niekwestionowanym autorytetem w środowisku naukowym, a szczególnie w dziedzinie badań jądrowych. Ogromnym uznaniem cieszy się Pani dorobek naukowy, zarówno w Polsce jak i za granicą. Reprezentuje Pani swój kraj w Komitecie ds. postępowania z odpadami promieniotwórczymi Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – OECD. Jest także członkiem zespołu ekspertów przy Komisji Europejskiej – EURATOM. Współredagowała Pani Krajowy plan postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym, który rząd polski poddał obecnie do publicznych konsultacji.

Jest Pani uznanym specjalistą w dziedzinie badań jądrowych, angażuje się w prace wielu stowarzyszeń. Wspomnę kilka z nich: Polskie Towarzystwo Nukleoniczne, Polskie Towarzystwo Membranowe czy Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów. Podejmuje Pani działania na rzecz równości zawodowej kobiet w sektorze jądrowym. Była Pani jedną z założycielek polskiego oddziału stowarzyszenia Women In Nuclear (WIN), które skupia kobiety pracujące w sektorze jądrowym, przy wszystkich możliwych zastosowaniach badań jądrowych, w energetyce, badaniach kosmicznych, medycynie czy wreszcie biologii.

Przez wszystkie lata swojej kariery, publikując liczne prace naukowe, nieustannie służyła Pani wartościom bliskim naszym krajom, Polsce i Francji, a mianowicie zasadzie równości szans kobiet i mężczyzn na rynku pracy.

Dzisiaj, mianując Panią Kawalerem Narodowego Orderu Zasługi, Francja pragnie wyrazić uznanie dla Pani osiągnięć naukowych w dziedzinie badań jądrowych i osobistego zaangażowania.

Grażyna Zakrzewska-Kołtuniewicz, au nom du Président de la République française, nous vous remettons les insignes de chevalier de l’Ordre national du Mérite.

Panie Adamie Sankowski,

Urodził się Pan w Warszawie, gdzie bardzo wcześnie, pod wpływem swoich bliskich, zainteresował się Francją. Podjął Pan studia z zakresu filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim a następnie we Francuskim Instytucie Zarządzania. W tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym czwartym roku (1994) uzyskał Pan dyplom ukończenia studiów na tych dwóch kierunkach i kontynuował podyplomowe studia typu master organizowane wspólnie przez paryską HEC i Szkołę Główną Handlową.
W tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym piątym roku (1995), objął stanowisko dyrektora spółki Life Plus, jednej z liderów pośród pośredników ubezpieczeniowych w Polsce. Świadomy znaczenia pielęgnowania więzów łączących młodych przedsiębiorców francuskich i polskich, był Pan współzałożycielem Stowarzyszenia Francja-Polska. Celem tej organizacji jest integrowanie polskich absolwentów, którzy ukończyli studia w języku francuskim. To stowarzyszenie, w którego władzach jest Pan od samego początku, w tym roku obchodzić będzie jubileusz dwudziestolecia działalności.

Dwadzieścia lat, przez które wyróżniało się swoim dynamizmem i zaangażowaniem na rzecz rozwijania stosunków francusko-polskich we wszystkich dziedzinach. Pragnę tutaj wyrazić uznanie dla organizowania, corocznie od dwa tysiące pierwszego roku (2001) wspólnie z Polską Akcją Humanitarną, organizacją pozarządową, inicjatywy pod nazwą „Francuskie firmy polskim dzieciom”. Francuskie przedsiębiorstwa działające w Polsce wspierają akcję „Pajacyk” i współfinansują posiłki w szkołach dla najuboższych dzieci.

Zdołał Pan przekonać swój kraj, będący członkiem-obserwatorem Międzynarodowej Organizacji Frankofonii, by wysłał reprezentację sportową na Igrzyska w Nicei w dwa tysiące trzynastym roku (2013).

Od dwa tysiące drugiego roku (2002) jest Pan prezesem zarządu Polskiej Izby Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych, od dwa tysiące szóstego roku (2006) członkiem Rady Rozwoju Rynku Finansowego przy polskim Ministerstwie Finansów, a od dwa tysiące dziewiątego roku członkiem Rady Krajowej Izby Gospodarczej. Znalazł Pan czas i energię, aby działać poprzez Stowarzyszenie Francja-Polska na rzecz pogłębiania i wzmacniania stosunków francusko-polskich. Ponadto, zasiadając w Radzie Nadzorczej Francuskiej Izby Przemysłowo-Handlowej w Polsce, broni Pan francuskich interesów handlowych.

Wreszcie, od wielu lat, nieustannie wspiera Pan francuskich przedsiębiorców działających w Polsce a także współpracę partnerską między uczelniami wyższymi naszych krajów. A dzisiaj, za te długoletnie działania podejmowane na rzecz wzmocnienia więzów łączących nasze kraje, Francja pragnie Pana wyróżnić, mianując Pana Kawalerem Narodowego Orderu Zasługi.

Adam Sankowski, au nom du Président de la République française, nous vous remettons les insignes de chevalier de l’Ordre national du Mérite.

Szanowna Pani Profesor, Sędzio Trybunału Konstytucyjnego Małgorzato Pyziak-Szafnicka,

Urodziła się Pani w Łodzi. W swoim rodzinnym mieście ukończyła Pani studia wyższe z zakresu prawa, uzyskując dyplom magistra w tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym ósmym roku (1978). Przygotowując pracę doktorską, pracowała Pani jednocześnie jako asystent w Katedrze Prawa Cywilnego na Uniwersytecie Łódzkim. Dwukrotnie pełniła funkcję prodziekana, a później dziekana Wydziału Prawa i Administracji tej uczelni.

Jest Pani autorką wielu publikacji z dziedziny prawa, przypomnę tutaj podręcznik „Elementarny kurs prawa cywilnego”, który po raz pierwszy ukazał się w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym dziewiątym roku (1999).

Jest Pani wybitną specjalistką z zakresu prawa cywilnego. Należy do grona osobistości łączących nasze dwa kraje. A więzi między Francją i Polską związane są z wielowiekową historią. Kodeks Napoleona wywarł istotny wpływ na polskie prawo cywilne i gospodarcze.

Francja wiele Pani zawdzięcza, bowiem przez wszystkie lata swojej pracy zawodowej, propagowała Pani w Polsce znajomość francuskiej kultury prawnej. Jest Pani założycielką i dyrektorem Szkoły Prawa Francuskiego w Łodzi. Od piętnastu lat pełni funkcję przewodniczącej Sekcji Polskiej Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego, której celem jest promowanie międzynarodowej współpracy dotyczącej rejestracji stanu cywilnego i poprawa funkcjonowania krajowych urzędów.

Od wielu lat działała Pani na rzecz pogłębiania współpracy naukowej i uniwersyteckiej w dziedzinie prawa między Polską i Francją. Jako członek stowarzyszenia Henri Capitant des amis de la culture juridique française, [Stowarzyszenia przyjaciół francuskiej kultury prawnej im. Henriego Capitanta] pracowała przy organizacji konferencji i seminariów gromadzących prawników francuskich i polskich. Jest Pani dzisiaj gwarantem dalszej i bliskiej współpracy między uniwersytetem François Rabelais w Tours, który pięć lat temu przyznał Pani doktorat honoris causa i Uniwersytetem Łódzkim. To Pani zapoczątkowała wymianę pracowników naukowych i studentów w ramach programu PHC Polonium.
Aktywnie uczestniczy Pani w przygotowywaniu i opiniowaniu projektów aktów prawnych, od listopada dwa tysiące szóstego roku (2006) jest członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego przy Ministerstwie Sprawiedliwości. Od dwa tysiące jedenastego roku (2011) jest Pani sędzią Trybunału Konstytucyjnego.

A dzisiaj Francja pragnie wyrazić uznanie dla Pani wybitnych osiągnięć zawodowych, zaangażowania na rzecz przybliżania znajomości francuskiej kultury prawnej w Polsce, mianując Panią Kawalerem Orderu Legii Honorowej.

Małgorzata Pyziak-Szafnicka, au nom du Président de la République française, nous vous remettons les insignes de chevalier de l’Ordre de la Légion d’honneur./.